林塘幽复僻,俗士可曾游。
景物因人胜,茶瓜为客留。
纳凉寻密竹,凝眺倚层楼。
浮世荣枯事,从今莫问休。
再用韵十首。宋代。杨公远。 林塘幽复僻,俗士可曾游。景物因人胜,茶瓜为客留。纳凉寻密竹,凝眺倚层楼。浮世荣枯事,从今莫问休。