春chūn尽jǐn次cì觉jué侄zhí韵yùn二èr首shǒu((其qí二èr))--黄huáng毓yù祺qí
行xíng看kàn夏xià葛gé易yì冬dōng裘qiú,,老lǎo我wǒ春chūn衫shān意yì自zì悠yōu。。
不bù失shī君jūn臣chén怜lián穴xué蚁yǐ,,徒tú争zhēng人rén我wǒ笑xiào蜗wō牛niú。。
天tiān涯yá岂qǐ少shǎo悲bēi歌gē客kè,,江jiāng左zuǒ谁shuí为wèi对duì泣qì囚qiú。。
花huā信xìn风fēng微wēi弹dàn指zhǐ过guò,,愿yuàn言yán明míng日rì树shù忘wàng忧yōu。。
春尽次觉侄韵二首(其二)。清代。黄毓祺。行看夏葛易冬裘,老我春衫意自悠。不失君臣怜穴蚁,徒争人我笑蜗牛。天涯岂少悲歌客,江左谁为对泣囚。花信风微弹指过,愿言明日树忘忧。