书shū楼lóu夏xià晚wǎn--李lǐ觏gòu
地dì僻pì无wú他tā管guǎn,,楼lóu危wēi有yǒu剩shèng凉liáng。。
远yuǎn流liú通tōng越yuè派pài,,残cán日rì共gòng秦qín光guāng。。
鸟niǎo道dào顽wán云yún黑hēi,,人rén家jiā病bìng叶yè黄huáng。。
高gāo情qíng梦mèng箕jī颍yǐng,,閒xián景jǐng画huà潇xiāo湘xiāng。。
山shān药yào香xiāng多duō桂guì,,渔yú歌gē浊zhuó少shǎo商shāng。。
太tài平píng知zhī可kě喜xǐ,,何hé者zhě是shì簪zān裳shang。。
书楼夏晚。宋代。李觏。地僻无他管,楼危有剩凉。远流通越派,残日共秦光。鸟道顽云黑,人家病叶黄。高情梦箕颍,閒景画潇湘。山药香多桂,渔歌浊少商。太平知可喜,何者是簪裳。