次cì傅fù德dé用yòng府fǔ教jiào授shòu韵yùn--胡hú仲zhòng弓gōng
一yī握wò乾gān坤kūn尽jǐn在zài望wàng,,江jiāng山shān好hǎo处chù即jí家jiā乡xiāng。。
古gǔ今jīn万wàn事shì云yún来lái去qù,,身shēn世shì百bǎi年nián亭tíng短duǎn长zhǎng。。
梦mèng里lǐ有yǒu时shí曾céng化huà蝶dié,,吟yín边biān得dé意yì亦yì亡wáng羊yáng。。
是shì非fēi宠chǒng辱rǔ浑hún閒xián事shì,,付fù与yǔ天tiān公gōng为wèi较jiào量liàng。。
次傅德用府教授韵。宋代。胡仲弓。一握乾坤尽在望,江山好处即家乡。古今万事云来去,身世百年亭短长。梦里有时曾化蝶,吟边得意亦亡羊。是非宠辱浑閒事,付与天公为较量。