方fāng秘mì监jiān允yǔn迪dí挽wǎn诗shī二èr首shǒu((其qí二èr))--刘liú一yī止zhǐ
同tóng舍shě西xī雍yōng四sì十shí春chūn,,乱luàn离lí君jūn我wǒ两liǎng身shēn存cún。。
宁níng惟wéi交jiāo道dào全quán金jīn石shí,,罕hǎn见jiàn人rén间jiān此cǐ弟dì昆kūn。。
雅yǎ志zhì泽zé民mín终zhōng莫mò遂suì,,微wēi言yán忧yōu国guó岂qǐ堪kān论lùn。。
鸬lú鹚cí渡dù口kǒu千qiān峰fēng合hé,,悽qī断duàn西xī风fēng泪lèi睫jié昏hūn。。
方秘监允迪挽诗二首(其二)。宋代。刘一止。同舍西雍四十春,乱离君我两身存。宁惟交道全金石,罕见人间此弟昆。雅志泽民终莫遂,微言忧国岂堪论。鸬鹚渡口千峰合,悽断西风泪睫昏。