和hé悯mǐn乱luàn诗shī((其qí十shí四sì))--彭péng孙sūn贻yí
独dú坐zuò苦kǔ吟yín长zhǎng兀wù兀wù,,起qǐ行xíng高gāo柳liǔ只zhǐ依yī依yī。。
篮lán乘chéng野yě草cǎo看kàn闲xián斗dòu,,手shǒu乱luàn残cán棋qí代dài解jiě围wéi。。
游yóu兴xìng未wèi偿cháng桃táo叶yè伎jì,,边biān愁chóu己jǐ寄jì雁yàn门mén衣yī。。
三sān秋qiū铁tiě骑qí方fāng群qún啸xiào,,未wèi落luò桑sāng乾gān叶yè正zhèng飞fēi。。
和悯乱诗(其十四)。明代。彭孙贻。独坐苦吟长兀兀,起行高柳只依依。篮乘野草看闲斗,手乱残棋代解围。游兴未偿桃叶伎,边愁己寄雁门衣。三秋铁骑方群啸,未落桑乾叶正飞。