读dú冬dōng曹cáo林lín居jū鲁lǔ荐jiàn疏shū有yǒu感gǎn--林lín光guāng
贫pín贪tān微wēi禄lù养yǎng,,辗niǎn转zhuǎn未wèi能néng归guī。。
经jīng史shǐ频pín留liú眼yǎn,,行xíng藏cáng愧kuì炳bǐng几jǐ。。
春chūn回huí花huā自zì笑xiào,,天tiān远yuǎn鹤hè孤gū飞fēi。。
读dú罢bà虞yú衡héng疏shū,,林lín风fēng荡dàng葛gé衣yī。。
读冬曹林居鲁荐疏有感。明代。林光。贫贪微禄养,辗转未能归。经史频留眼,行藏愧炳几。春回花自笑,天远鹤孤飞。读罢虞衡疏,林风荡葛衣。