蜡là梅méi十shí五wǔ绝jué和hé陈chén天tiān予yǔ韵yùn((其qí十shí二èr))--唐táng仲zhòng友yǒu
为wèi爱ài凌líng晨chén细xì细xì开kāi,,谁shuí人rén伴bàn我wǒ独dú徘pái徊huái。。
朝cháo阳yáng满mǎn树shù无wú尘chén滓zǐ,,寒hán雀què惊jīng窥kuī欲yù下xià来lái。。
蜡梅十五绝和陈天予韵(其十二)。宋代。唐仲友。为爱凌晨细细开,谁人伴我独徘徊。朝阳满树无尘滓,寒雀惊窥欲下来。