苦kǔ热rè登dēng楼lóu--刘liú攽bān
高gāo楼lóu亦yì炎yán蒸zhēng,,况kuàng乃nǎi楼lóu之zhī下xià。。
念niàn彼bǐ生shēng民mín微wēi,,累lèi累lèi尽jǐn蜗wō舍shě。。
上shàng天tiān无wú清qīng风fēng,,何hé以yǐ逃táo永yǒng夏xià。。
顾gù余yú更gèng缊yūn蠖huò,,眇miǎo然rán用yòng悲bēi吒zhā。。
火huǒ流liú暑shǔ当dāng反fǎn,,日rì暝míng天tiān欲yù夜yè。。
我wǒ躬gōng且qiě自zì阅yuè,,于yú此cǐ犹yóu閒xián暇xiá。。
苦热登楼。宋代。刘攽。高楼亦炎蒸,况乃楼之下。念彼生民微,累累尽蜗舍。上天无清风,何以逃永夏。顾余更缊蠖,眇然用悲吒。火流暑当反,日暝天欲夜。我躬且自阅,于此犹閒暇。