四sì帝dì诗shī四sì首shǒu((其qí三sān))宋sòng仁rén宗zōng--弘hóng历lì
北běi宋sòng凡fán九jiǔ帝dì,,仁rén宗zōng诚chéng首shǒu出chū。。
继jì统tǒng忌jì更gèng张zhāng,,惟wéi帝dì守shǒu以yǐ一yī。。
怵chù惕tì凛lǐn天tiān变biàn,,恭gōng俭jiǎn以yǐ身shēn率lǜ。。
吏lì治zhì若ruò媮tōu惰duò,,亦yì不bù任rèn法fǎ律lǜ。。
嬖bì倖xìng或huò间jiān用yòng,,善shàn类lèi气qì不bù窒zhì。。
史shǐ赞zàn乃nǎi最zuì当dāng,,论lùn世shì知zhī其qí实shí。。
四帝诗四首(其三)宋仁宗。清代。弘历。北宋凡九帝,仁宗诚首出。继统忌更张,惟帝守以一。怵惕凛天变,恭俭以身率。吏治若媮惰,亦不任法律。嬖倖或间用,善类气不窒。史赞乃最当,论世知其实。