感gǎn兴xìng((其qí四sì))--于yú石shí
鹰yīng犬quǎn饱bǎo粱liáng肉ròu,,饥jī人rén厌yàn粥zhōu糜mí。。
墙qiáng屋wū被bèi文wén绣xiù,,民mín有yǒu号hào寒hán儿ér。。
禽qín兽shòu食shí人rén食shí,,土tǔ木mù衣yī人rén衣yī。。
俗sú偷tōu或huò过guò侈chǐ,,民mín穷qióng易yì为wèi非fēi。。
君jūn子zi固gù有yǒu守shǒu,,岂qǐ若ruò世shì所suǒ为wèi。。
富fù贵guì苟gǒu可kě得dé,,贫pín贱jiàn终zhōng莫mò移yí。。
感兴(其四)。宋代。于石。鹰犬饱粱肉,饥人厌粥糜。墙屋被文绣,民有号寒儿。禽兽食人食,土木衣人衣。俗偷或过侈,民穷易为非。君子固有守,岂若世所为。富贵苟可得,贫贱终莫移。