远行之感剧登山,壑断湍哀梦亦悭。
戍火祠烟荡精切,长天白雨怙痴顽。
天涯交臂早无绍,去景凝眸暂不閒。
难与此怀觅止竟,征鸿一缕空飞还。
洞庭秋三十首(其十五)。明代。王夫之。远行之感剧登山,壑断湍哀梦亦悭。戍火祠烟荡精切,长天白雨怙痴顽。天涯交臂早无绍,去景凝眸暂不閒。难与此怀觅止竟,征鸿一缕空飞还。