李lǐ老lǎo峪yù闻wén杜dù鹃juān呈chéng应yīng奉fèng冯féng昂áng霄xiāo--陈chén孚fú
三sān月yuè十shí九jiǔ日rì,,客kè行xíng桑sāng乾gān坂bǎn。。
杜dù鹃juān啼tí一yī声shēng,,清qīng泪lèi悽qī以yǐ潸shān。。
故gù园yuán渺miǎo何hé处chù,,万wàn里lǐ隔gé云yún巘yǎn。。
燕yàn子zi三sān见jiàn归guī,,我wǒ车chē犹yóu未wèi返fǎn。。
杜dù鹃juān尔ěr何hé来lái,,吊diào我wǒ万wàn里lǐ远yuǎn。。
同tóng行xíng二èr三sān子zi,,相xiāng顾gù一yī笑xiào莞guǎn。。
问wèn我wǒ此cǐ何hé鸟niǎo,,怪guài我wǒ苦kǔ悲bēi惋wǎn。。
掉diào头tóu不bù复fù言yán,,日rì落luò千qiān山shān晚wǎn。。
李老峪闻杜鹃呈应奉冯昂霄。元代。陈孚。三月十九日,客行桑乾坂。杜鹃啼一声,清泪悽以潸。故园渺何处,万里隔云巘。燕子三见归,我车犹未返。杜鹃尔何来,吊我万里远。同行二三子,相顾一笑莞。问我此何鸟,怪我苦悲惋。掉头不复言,日落千山晚。