一yī丛cóng花huā..江jiāng南nán--曾céng廉lián
一yī声shēng晓xiǎo唱chàng杏xìng花huā担dān。。宝bǎo镜jìng正zhèng开kāi函hán。。
水shuǐ如rú碧bì玉yù山shān如rú黛dài,,这zhè风fēng景jǐng、、只zhǐ有yǒu江jiāng南nán。。
六liù代dài风fēng流liú,,不bù言yán金jīn粉fěn,,此cǐ味wèi少shǎo人rén谙ān。。
篾miè篷péng小xiǎo艇tǐng破pò晴qíng蓝lán。。嘉jiā客kè可kě清qīng谈tán。。
诗shī筒tǒng茗míng碗wǎn高gāo僧sēng伴bàn,,白bái司sī马mǎ、、仍réng是shì青qīng衫shān。。
何hé处chù清qīng歌gē,,发fā声shēng袅niǎo袅niǎo,,恍huǎng惚hū旧jiù何hé戡kān。。
一丛花.江南。。曾廉。一声晓唱杏花担。宝镜正开函。水如碧玉山如黛,这风景、只有江南。六代风流,不言金粉,此味少人谙。篾篷小艇破晴蓝。嘉客可清谈。诗筒茗碗高僧伴,白司马、仍是青衫。何处清歌,发声袅袅,恍惚旧何戡。